Podatek od środków transportowych powinien być ujęty w kosztach uzyskania przychodów w dacie sporządzenia deklaracji na dany rok.
Dział: KOSZTY UZYSKANIA PRZYCHODÓW (art. 22-23)
Koszt wynajmu mieszkania od osoby prywatnej może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.
Wydatki związane z odbyciem aplikacji adwokackiej i uzyskaniem uprawnień zawodowych adwokata, należy zaliczyć do wydatków o charakterze osobistym, których nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.
Kwota kaucji na rzecz wynajmującego nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów z tytułu planowanej działalności gospodarczej.
Przysługuje prawo zaliczenia usług gastronomicznych, cateringowych na rzecz swoich pracowników do kosztów uzyskania przychodów.
Patenty, które zostały wytworzone we własnym zakresie nie mogą być uznane za wartości niematerialne i prawne, i nie podlegają amortyzacji.
Płatnik należności na rzecz sędziego sportowego ma obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconego świadczenia z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania przychodu.
Wydatki poniesione na zakup aparatu fotograficznego, zakup kosmetyków i zabiegów nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności.
Wydatki poniesione na otrzymanie licencji pilota nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.
Straty w towarze handlowym wynikłe z zachowania nienależytej staranności nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym.
Wartość wynagrodzenia wypłaconego małżonkowi „pierwszego” wspólnika wraz ze wszystkimi jego składnikami nie jest kosztem uzyskania przychodów dla wszystkich wspólników spółki, natomiast składki na ubezpieczenie społeczne związane z zatrudnieniem na podstawie umowy o pracę małżonka pierwszego wspólnika stanowią koszt podatkowy.
Budynek handlowo-usługowy zaliczony do rodzaju 103 Klasyfikacji Środków Trwałych i wykorzystywany przed jego nabyciem przez okres dłuższy niż 60 miesięcy, a ponadto po raz pierwszy wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych może ustalony indywidualny okres amortyzacji, przy czym okres ten nie może być krótszy niż 3 lata.