Zaskarżenie decyzji Naczelnika US i Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w sprawie rozłożenia zaległości na raty

Samotna matka ma na utrzymaniu i wychowaniu troje dzieci, z czego jedno z nich w aktualnym roku podatkowym rozpocznie pracę zawodową w ramach umowy cywilnoprawnej, gdzie ma osiągać dochód w wysokości 1.200 zł miesięcznie. W wyniku zamieszkiwania w cudzej własności doszło do zasiedzenia w nieruchomości, przez co powstała konieczność zapłaty podatku od spadków i darowizn. Powstałe zobowiązanie podatkowe nie zostało uregulowane, powstała zaległość podatkowa wraz z odsetkami. Matka złożyła wniosek do naczelnika urzędu skarbowego o rozłożenie zaległości podatkowej na 30 rat oraz umorzenie odsetek. Decyzja naczelnika US okazała się negatywna w wyniku czego zostało złożone odwołanie od decyzji do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej. Przeprowadzone postępowanie ponownie zakończyło się decyzją odmowną. Czy istnieje oraz na podstawie jakich przesłanek możliwość odwołania się do wojewódzkiego sądu administracyjnego celem ochrony samotnej matki i ich dzieci przed drastycznym pogorszeniem sytuacji materialnej w wyniku zapłaty zaległości podatkowej i odsetek?