Dochody uzyskane za granicą i ich rozliczenie w zeznaniu podatkowym

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Takie osoby określa się miane polskich rezydentów podatkowych. Polscy rezydenci są zobowiązani co do zasady do rozliczania wszystkich swoich dochodów (przychodów) w Polsce, niezależnie od tego w jakim kraju te dochody (przychody) uzyskali.

Ponieważ w poszczególnych państwach obowiązują wewnętrzne regulacje prawne dotyczących opodatkowania podatkiem dochodowym, to w przypadku gdy polski rezydent podatkowy uzyskuje dochody w tych państwach może dojść do sytuacji, w wyniku której na podstawie przepisów polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów podatkowych państwa, w którym uzyskał dochody, musiałby zapłacić podatek dochodowy dwukrotnie, w Polsce oraz w państwie, w którym dochód uzyskał. Regulacje podatkowe w zakresie PIT zapobiegają jednak takiemu podwójnemu opodatkowaniu poprzez określenie szczegółowych zasad rozliczania dochodów zagranicznych w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Podkreślić należy, iż obowiązki podatkowe osób osiągających dochody za granicą zależą od ich miejsca zamieszkania dla celów podatkowych, rodzaju uzyskiwanych dochodów oraz regulacjach zawartych w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania. W przypadku dochodów zagranicznych ich sposób opodatkowania oparty jest na dwóch zasadach:

1. zasadzie rezydencji oraz

2. zasadzie źródła.